نخود فرنگی های جادویی !

سال ۱۸۶۶ گرگور مندل برای اولین بار مقاله ای رو چاپ کرد که به همراه نظریه تکامل داروین، دیدگاه ما درباره موجودات زنده و علم زیست شناسی را عوض کرد. همه ما مندل را به عنوان پدر علم ژنتیک می شناسیم. علمی که وراثت صفات موجودات زنده را از نسلی به نسل بعد و چگونگی ارثی بودن این صفات را بررسی می¬کند. علمی که از بررسی چند صد نخود فرنگی در حیاط پشتی یک کلیسا در وین شروع شد بعدها توانست ما را به دست یابی به دانش تولید پروتئین های نوترکیب، ژن درمانی، کریسپر و … برساند.

مفهوم تکامل و انتخاب طبیعی گونه ها که اولین بار توسط داروین و والاس ارا‌ئه شد، ابتدایی ترین قدم برای رسیدن به ژنتیک بوده؛ با این وجود این دو دانشمند اطلاعاتی درباره وراثت صفات نداشتند.
همزمان با مطالعات داروین و والاس بر روی تکامل، گرگور مندل مشغول مطالعه بر روی گیاه نخود فرنگی بود.وی بر روی ۲۸ هزار نخود فرنگی مطالعه کرد و مطالعات او درنهایت توانست انتقال صفات مختلف به نسل های بعد را شرح دهد. علاوه بر این او توانست نشان دهد که طبیعت، ارگانیسم های با ویژگی های بهتر را انتخاب می کند. مندل، توانست قانون جور شدن مستقل الل ها و قانون تفکیک الل ها را برای اولین بار به جامعه علمی معرفی کند. در ابتدا او الل ها را با عنوان “unit factors” یا “عوامل واحد” نامگذاری کرد اما امروزه مشخص شده که الل ها، ژن های کنترل کننده صفات هستند که جایگاه های خاصی بر روی کروموزوم ها دارند. متاسفانه مطالعات مندل چیزی در حدود ۳۰ سال ناشناخته باقی ماند.
پس از سال ها و بعد از انجام مجموعه ای از آزمایشات، مطالعات مندل به رسمیت شناخته شد. به دلیل تلاش های وی را با عنوان پدر علم ژنتیک مفتخر کردند.
در نوشتارهای بعدی به سیر پیشرفت ژنتیک از ابتدا تا کنون خواهیم پرداخت.